Reseña del libro "O ANO DAS MAZAS (en Gallego)"
╔ o tempo da posguerra, tempo de miseria, tempo de desacougo. Osrapaces rabuñaban no lixo das casas ricas para apañar as mondas daspatacas, que logo fervían e comían con ansia. Agora, nin iso, xa nonhai mondas porque os ricos nos as tiran, gárdanas para cear cun chisco de aceite.
Non é así en Vilaveiga -unha aldea morriñenta demontaña-, onde teñen mazás a rego cheo para dar alivio a bandullos dexente e animais: reinetas, mazás de sidra, riscadas, con becho, senbecho, amarelas, verdes e ata golden, que non son autóctonas, peroAndrés "o Parviño" rilla nelas con pracer.
Chegado unmomento, na aldea comezan a suceder unha serie de acontecementos quefan espernexar até a mesma terra: Henrique "o do estraperlo" traeconsigo unha escolma de libros, unha familia de herexes protestantesalugan a casa grande, e Adelaida, unha neniña con anemia, aprende aler...
